Ben Esra telefonda seni bosaltmami ister misin?
Telefon Numaram: 00237 8000 92 32
Voor straf schoolkrijtjes in je kont
Voor straf schoolkrijtjes in je kont
Op mijn oude middelbare school, waar sommige meisjes zich door de herdershond van de gymlerares lieten neuken en de gymlerares zelf beften om niet te hoeven gymmen, gebeurden nog meer kinky dingen. Sommige jongens lieten zich op een ander vlak niet onbetuigd.
Een van de favoriete methoden van toen om leraren te pesten, was één of meer witte schoolkrijtjes in de borstel te schuiven waarmee de leraren het schoolbord schoonveegden. Voordat ze dat door hadden, kreeg je weer hele krijtstrepen op het zwarte bord, terwijl het juist hun bedoeling was om het bord weer maagdelijk schoon te krijgen. Om het vervolgens weer vol te kalken met allerlei moeilijke formules. Vaak sowieso nauwelijks leesbaar.
Als we om wat voor reden moesten nablijven omdat we tegen een of andere schoolregel hadden gezondigd (bijvoorbeeld niet al onze boeken bij ons hadden, of onze gymkleding vergeten waren, of een leraar of lerares hadden uitgescholden), werden we door de conciërge naar een donkere kelder onder het oude schoolgebouw gebracht.
Daar stond een grote oude stofzuiger, die op een houten tafel was geschroefd. Met die stofzuiger moest je dan de met krijtstof of hele krijtjes gevulde borstels leegzuigen. Een stoffig en vervelend rotklusje, waar door de huidige Arbo-wetgeving geen goedkeuring meer aan gegeven zou worden. Maar destijds een mooie straf voor jeugdige zondaars.
We werden op een middag na de lessen met zijn vieren en een volle mand met vuile en gesabotteerde borstels door de conciërge naar de kelder gestuurd. Mijn stevige klasgenoot Sjaak en twee iele jongens uit lagere klassen, die kennelijk ook wat op hun kerfstof hadden. We hadden geen van allen zin, want we wilden liever naar huis of buiten in de zon voetballen, maar eerst moet dit strafcorvee gebeuren. Vaak was je maar een half uur bezig, dus dat viel nog wel mee.
Slechts één lamp verlichtte de nauwe nis in de kelder waar de stofzuiger stond. Ik zette de stofzuiger aan en het rauwe geluid van het bejaarde apparaat vulde de ruimte. Vervolgens duwde ik de eerste borstel tegen het uiteinde van de slang aan. Door de kracht van de stofzuiger werd de borstel vacuüm gezogen en moest ik moeite doen om het ding opzij te bewegen.
Sjaak deed opeens zijn gulp open, haalde zijn piemel eruit en begon er nonchalant mee te schudden en aan te trekken, om een reactie bij de twee jongens op te roepen. Ik keek er niet zo van op, want ik wist dat Sjaak maf was en had wel eens vaker met hem ‘gespeeld’. Maar de andere twee jongens keken elkaar verbaasd aan. ‘Zullen we die gastjes eens even laten schrikken?’, zei Sjaak grijnzend tegen mij.
Hij pakte er eentje beet en trok diens broek op zijn enkels. De andere jongen was verstijfd van angst en durfde niet weg te lopen. ‘Zet die stofzuiger eens op dat kale pikkie van hem!’. Ik speelde het spelletje mee, trok hem naar de stofzuigermond toe en zoog in één klap de nog niet volgroeide piemel van de jongen naar binnen. Hij kermde het meteen uit van de pijn, en omdat ik hem niet kon bevrijden, zette ik de stofzuiger abrupt uit.
De jongen ontspande een beetje en zijn piemel kwam er helemaal rood uit. Sjaak had dikke pret. Hij keek de tweede jongen aan en zei: ‘Wil je ook? Vast niet! Dan heb ik voor jou iets veel leukers in petto.’ Hij trok ook de broek van de andere jongen omlaag en duwde hem met zijn gezicht op de tafel waar de stofzuiger op vastgemaakt was. En beval hem zo te blijven liggen, sunny side up.
Hij pulkte een krijtje uit een gesaboteerde borstel, trok de blanke billen van de jongen uit elkaar en ramde zo het krijtje langs zijn sterretje. De jongen kreunde toen hij het hele krijtje in zijn kont voelde schieten. Voordat hij goed en wel wist wij er gebeurd was, ramde Sjaak er een tweede krijtje achteraan. Niet ernaast, maar erachteraan, zo voelde het.
De jongen met de rode stofzuigerpik kreeg van Sjaak opdracht om zijn maat te pijpen. Dat deed hij met weinig enthousiasme en souplesse, maar hij was duidelijk bang voor represailles van Sjaak, die een kop groter was en veel steviger gebouwd. De twee jongens zouden het fysiek afleggen tegen Sjaak en mij.
Terwijl Sjaak nog een derde krijtje in de poepgaatje van de kreunende jongen schoof, vroeg ik me af hoe hij die krijtjes er wil uit wilde halen, want ze verdwenen compleet uit het zicht. En ik twijfelde of de arme jongen genoeg kon persen om het krijt uit zijn kontje te poepen.
Het pijpen ging ondertussen gewoon door en ook de jongen die pijpte kreeg spontaan een krijtje in zijn reet geramd, waardoor hij het uitgilde en van schrik bijna in de pik beet die hij in zijn mond had. Sjaak was al vijf krijtjes kwijt nu en pulkte er nog eentje uit een vuile borstel, en dat schoof hij subiet in het holletje van de pijpende jongen.
Opeens begon de jongen die gepijpt werd, te schokken en zag ik sperma uit de mondhoeken lopen van de ‘pijper’. Kennelijk zette hij door klaar te komen veel druk op zijn sluitspier, en er kwam weer één lichtbruin krijtje naar buiten toe. Het viel hoorbaar op de betonnen vloer.
Voor de andere drie krijtjes in zijn kont had Sjaak een briljante oplossing. Hij duwde de stofzuigerslang tegen het sterretje van de arme jongen aan en zette de stofzuiger aan. Hij duwde hard tegen de kleine poepopening en opeens hoorden we dingen door de stofzuigerslang gaan. De krijtjes!
De jongen keek verbaasd, maar zuchtte ook opgelucht. Veel gepeuter met gereedschap was hem immers bespaard gebleven en wellicht een vernederend beroep op EHBO. Toen ook de andere jongen met behulp van de stofzuiger van zijn krijt was verlost, was ik benieuwd wat Sjaak nu nog in zijn kinky agenda had staan. Want als hij dan toch na moest blijven, probeerde Sjaak er meestal wat zinnigs mee te doen.
(wordt vervolgd)